Güz Söylenceleri Şiiri - Çınar Göle

Bir nehrin fısıldadığı şiirselliğin serenatı gibiydi,
gecemin yönünü tayin eden çağrısı.
İnandım ay ışığına inandığım kadar.
Güvendim yıldızların mavi bir gökyüzü vaatlerine güvendiğim kadar.
Puslu bir havanın adımladığı,
pusulasız içimin karanlık sokaklarında,
korkularımı bırakarak köşe başında,
sesine yürüdüm.

Günün en güzel düşü,
gamzelerinde açan gülümse çiçeği.
Kıskandım.
Korktum uçurum kıyısı gözlerinden düşmekten.
Konuşsam, gözlerimi açsam uçup kaybolacak güz söylencesi gibiydin.
Dilim gözüm tutuldu.
Sözümün saklısında çığlıklarımsın..

Çınar GÖLE