Güz Serinliği Şiiri - İhsan Hasan Kaya

Güz serinliği

Güz serinliğini arar oldu bedenim,
Bu serinlik nerede ne zaman çıkar?
Sanki bu serinliği tadar oldu tenim.
Çoğu insan sıcağı gördüğünde bıkar.

Açık pencerede hissedersin serinliği,
Çevreye bakarak yakalarsın derinliği.
Artık kafan rahat duymazsın hainliği.
Gel de güz serinliğinde rahatlayalım.

Sıcak olduğunda gel buraya hasırı ser.
Ağacın altında üfül üfül serinlik eser.
Kavurucu sıcakları ancak burası keser.
Gel de parkta güz serinliğinde oturalım.

Sıcak hava insanları klima altına tıkar.
Sabahın ve akşamın ilk saatinde çıkar.
Bugünlerin sıcaklığını güz serinliği yıkar.
Gel bu vakitlerde güz serinliği bulalım..

Gökyüzünün misafirleri daha çok çıkar.
Siyaha dönüşür iyice de kendini sıkar.
Gürültü yapar ardından buraları yıkar.
Haydi gökte ağlayan bulutlara bakalım.

Siyah bulut çıkar da ağlamaz olur mu?
Hüzünlü göze gözyaşı dolmaz olur mu?
Aşkı ve suyu bulmayan solmaz olur mu?
Haydi aşkını al gel sevinçten ağlayalım.

Bu havayı ve serinliği çok zor bulursun.
Herkes burada sevdiğini aşkını bulsun.
Daha güz girmeden hayallerini kursun.
Güz mevsiminin serin hayalini kuralım.

Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar