y a l n ı z ı m ı n elleri tutsak şimdi
tutunamaz yalnızlığımın ellerinden
ilenir içimden hasretimin yangınlarına
yüreğimdeki ağır yük kıpırdamaz yerinden...
bir su gibi akıp gider gözlerimden hayaller
boşalır gerçeğin cenderesine ağır ağır
uzaktan bir karartı uzatır ellerini
ellerime ıslak bir mendil bırakır
onulmaz bir k a h ı r d a m l a r ellerinden...
ey aşk! ..
bıraktın ya bahtıma bir s i l i k y a n k ı
sağırdır kulaklarım dönüşüne
nasıl, bir gölgeye sinmişse ümitlerim
umarsızdır bahtımın serzenişine
yükselir inlemesi derinden derinden...
ey aşk! ..
bırak, kumsalına uzanayım
yalnızlık ölsün kederinden! ..
08.08.2007
Güdül / Ankara
ahtual' den......
http://ahmetturanaltunsu.blogcu.com/
Ahmet Turan AltunsuKayıt Tarihi : 8.8.2007 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
o kadar uzun bir hikâyesi var ki...
''Melekler yüreğinden öpsün usta''
Karındaşların Çingeneyle Hasan
bırak, kumsalına uzanayım
yalnızlık ölsün kederinden! ..
kitap yazılacak kadar uzun cümleler
bu kadarı yetmiş zaten
tebrikler
bırak, kumsalına uzanayım
yalnızlık ölsün kederinden! ..
.......Nefis bir dilek dostum, kutlarım.
TÜM YORUMLAR (20)