Güz sancısı Şiiri - Ahmet Coşkun

Güz sancısı

Penceremde çırpınan kuş
Güneşe doğru uç
İçimdeki yangın buz

Ellerim tutulmayalı kavruk
Sevgilinin gözleri ıradıkça
Gözlerim yağmur
Bu sevda zor geçecek
Bahar saklamıştım mendilime
Gül soldu elimde yaprak yaprak

Asıldım güneşin yakasına
Ay yüzüne yansımıyor
Yıldızım düşüyor
Issızım
Yalnızlık sızım
Kendime aczim

Kış geliyor bütün haşmetiyle
Tipi boran
Belli
Kime sığınıp kime sarılacam
Ah yüreğim
Dayan dayanabilirsen

Göğüs kafesimdeki kuş
Uç uçabilirsen

Coşkûnî