Güz Rüzgarları Şiiri - Hüseyin Uçak

Dolandım yine sensiz sokaklarda kendimce
Seni düşündüm seni andım kendimce
Hiç çıkmadın aklımdan bir kere bile
Sevdim seni güzel kız çaresizce

Güz rüzgarları esmeye başladı çevremde
Senin ateşin ısıttı o yanlız gecelerde
Aşkından yandım tutuştum mecnun oldum peşinde
Sen dönüpte bu kim diye bakmadın bile

Güz rüzgarlarında savrulurken
Yağmur altında sensiz ıslanırken
Sensizliğe ümitsiz alışmaya çalışırken
Şu göz yaşlarım hiç dinmediki

Bir mendil al eline sevgilim
Sil şu kanlı göz yaşlarımı
Bir kere olsun gör bu çaresiz adamı
Şu ömrümü sana adadım sen anlamadınki

Bakma bana artık ümit verici gözlerle
Eziyet çektirme artık seni seven bu gönlüme
Gidiyorsun işte güz rüzgarları içinde
Sakın ola beni düşünüp kendini üzme
Ben alıştım artık sensiz geçen kara gecelere