Güz rüzgarı Şiiri - Cafer Taşkın

Yine güz rüzgârları esiyor
Sensizlik bilmem kaçıncı mevsiminde
Hiçbir şey zor gelmiyor da
Ayazda, karda üşümezsin de
İşte sensizlik hissi var ya
Temmuz sıcağının en dip noktasında
Üşütüyor işte hem de tir tir
Bunu anlamak kolay değildir
Yaşamadan da anlamıyor insan
Herkesin de anlaması gerekmiyor zaten
Uçuşan sarı yapraklar gibi
Bir hain rüzgâr önünde
Savrulup duruyorum öylesine
Gözlerden yitip gitmek var ya
Hani yokluğunda hiç kimsenin aklına gelmeyen
Varlığının farkında olunmayan
Sanki olsan da olur, olmasan da
Öyle değersiz ki varlığın
O an bir his gelir yüreğine
Buruklaşır yüzün
Dokunsalar ağlarsın
Hem de içten içe kasılarak
Boynu bükük, çaresiz ve ürkek
Neylersin ki böyle sensizlik
Üşütüyor öylesine zor iş yalnızlık..