Hazan mevsimi ilerliyor, tabiat soluyor
Güneş ânen fe ânen hıçkırıklarla doluyor
Ekim bulutları ve sis kümelerinin altında
Renkler sararıyor, hüzün kalpleri sarıyor
Geceler erken çöküyor gökyüzü donuyor
Gayrı buralardaki gezginler bir bir gidiyor
O huzur ve saadet günlerinin geçip giderken
Yaralı ruhlar müziğin kucağına sığınıyor
Her yerde sararan her ağaçta kızıla çalan
Yapraklar süzülüyor dans ederek yerlere
Islak korular susuyor, ağlıyordu nağmelere
Güz kuşları kanat çırpıyor kederli hülyalarla
Gözlerimde bir damla gözyaşı titriyor pırıltıyla
Petunyaların baygın kokusu yayılıyor ayın şavkıyla
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!