Güz Rengi Şiiri - Hfe Hfe

Güz Rengi hatıralar yıkıp gittiğinden beri,
Kül rengi bulutlar ağlar sensiz yalnızlığıma...
Bir an olsada düşün,senden ne kaldı geri,
Hangi teselli yoldaş olur sessiz ıssızlığıma.

Kifayetsiz ifade düşsede sözlerimden,
Seni tarif ne mümkün tasvirler yarım kalır.
Söküp atılırmısın çağlayan gözlerimden,
Her bakışta sadece bir sana esir kalır.

Doydum mu sanıyorsun başdöndüren rengine,
Vefasız duyguların, sırdaşıdır gözlerin.
Lügat yetermi sandın mısranın ahengine
Duyulmamış uyaklar kaynağıdır sözlerin.

Varmıydı kaderimde bakmak sana ıraktan,
Mesafeler varmıydı vahdet denen çizgide,
Her köşede hayalin belirirken şafaktan,
Kaybolmakmıydı vaadin akşamın serininde.

Bitmeyen bir gurbetin sıla özlemi vurdu,
Kalbimin atışında , kırlangıç fırtınası.
Ellerimden ellerin hangi vakit kayboldu,
Gönlümde cam kırığı , yokluğunun acısı.

Binip gittiğin gemi,döner mi bir gün geri.
Kokunu getirirmi salladığım mendiller..
Bilirim ayrılık vaktidir sapsari bir güz rengi,
Sonbaharda açarmı yediveren al güller.