Güz Mevsimi Şiiri - Şahin Turgut

Sonbahar bozgunu başladı işte
Bir güz mevsiminden yadigâr,
Güller, çiçekler dağlara ricat etmekte
Altın sarısı bir renge dönüyordu cihan
Bak yine geçti hiç hissetmeden
işte şimdi uzakta olmak vardı,
Ricat eden kollarda benim demek vardı,
Ama olmaz halbuki hiç bir istediğim
Köhne fikirler ile bezeli dünyanın karanlığı içinde
Bir sonbahar akşamına gebeyken
Düşer bir parçası bin parçaya
İlki bu, daha alışamadı derin güz rengine
Saklı utanır vaziyete, meyvesi bitmiş viran olmayı bekler
Halbuki her güzden sonra başka bir bahara gebedir,
Sunar koynundan o güzel aşk hasadının meyvelerini