Güz Manzarası III Şiiri - İbrahim Çelikli

rüzgar uçurur tuğlaları
yağmur yağar, damlar akardı
kar yağar, hava yumuşardı
geceleri rüzgar kürs yapardı

dedem; kırık camlarımızı,
püslü, hamurlu kağıtlarla
yapıştırırdı
rüzgar; kırık camlarımızda
ıslık çalardı
karanlık gecelerde,
kışları

karanlık gecelerde,
kışları
rüzgar ıslık çalardı....
şartlar çetin,
yerler don, hayat susardı
rüzgarda kırılırdı,
uçan kuşun kanatları
ağaçlar yasılırdı
kırılırdı dalları
kiremitler uçar,
damlar akardı kışları

kar sepeler,
hava yumşardı
gün açar, öfkesini dindirir,
avutur fırtınayı
yel unuturdu esmeyi,
unuturdu yelkovanı
aniden şimşek çakardı
gök gürler
sicim gibi yağmur yağardı
dedem “-afatından sakla Ya Rabbi”
diye dualar sıralardı
babam dam yuğmadan gelir
paltolu, kalpaklı
daha zemherinin bilmem kaçı
çıkmasına daha kaç gün vardı
günlerce gök gürlemiştir
yağmur dinmemiştir
arkasından kar
günlerce yağar,

dipnot:
püs: kışları badem ağaçlarının katılaşmış özsuyu, akma