9-HAZİRAN-1967 (MANYAS)
Rüzgâr kapılara çarpmaya başlayınca,
Parklarda boşalınca salıncaklar,
Sokakları doldurunca yalnızlıklar,
Nedense gidişi hatırlatıyorum.
Sessizce,
Soğuyunca yıldızlar,
Sarı bir yaprak
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…