Güz Konuşmaları 1 Şiiri - İsmet Bülent Tan

Rüzgâr kapılara çarpmaya başlayınca,
Parklarda boşalınca salıncaklar,
Sokakları doldurunca yalnızlıklar,
Nedense gidişi hatırlatıyorum.
Sessizce,
Soğuyunca yıldızlar,
Sarı bir yaprak
..dalından ilk düştüğünde yere,
Kaygısız ve başıboş halini
Rüzgâr savurdu önce,
Akan mavi derenin suyuna karıştı,
Ve kayboldu gözden.

Boş bir avlu içinden
Kaç bin kalabalık geçti,
Herkes gitmek için bir gün seçti.
Ayrılık hikâyeleri,
Yolların yokuşlarına takıldı.
Günün en olmadık yerinde,
Zamanın dal uçlarından,
Sarı ışık yere düştüğünde,
Görmediğim günlerin hüznü,
Çoğalıyor gözlerimde.
Kocaman ayrılık türküleri
Çalınıyor artık içimde.

İ.Bülent Tan

15-09-2016