Güz Hüznü Şiiri - İrfan Ünübol

Ne kadar güzelmiş o günler meğer
Daha dün bunu ben nasıl bilmezdim
Bu güzel rüyayı görmesem eğer
Günlerce aylarca daha gülmezdim

Mevsimim güz olmuş aylardan eylül
Özü kaydetmeden sözü silmezdim  
Ayrılık yaklaşmış gönüller melül
Yazı yaşamadan güze gelmezdim

Suya hasret kalmasaydı topraklar
Poyraz gibi deli deli esmezdim
Birer birer düşmeseydi yapraklar
Vuslat ümidimi asla kesmezdim

Nereden esiyor bu rüzgar niye
Seni beklemesem hayal kurmazdım
Beklerim kokunu getirsin diye
Biraz ümit versen mahzun durmazdım

Her sabah salınıp gelirsin sanıp
Göğsüne takmaya çiçek dermezdim
Dün gece gördüğüm rüyaya kanıp
Geçeceğin yollara güller sermezdim