Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
''En güzlerde olsa da insanoğlu özlüyor güzü'' demiş Metin Eloğlu...
Şairlerin şiirlerinin coştuğu mevsimdir güz, hazandır, hüzündür, allı-güllü renklerin solduğu, tabiatın üşüdüğü bir mevsimdir, tıpkı şiirinizde olduğu gibi...
İçtenlikle kutlarım hocam, saygılar...
Yaşam umutları dağıtan o sıcak mevsimlerin ardından hüzne dönüşen hazan da artık bitmiştir.Şimdi insan hüzün mevsimini bire aratan kışı yaşamaktadır. Diğer mevsimlerin (o mutlu günlerin) hasımı gibiydı kış... Ve sanki onlardan intikam almak istercesine tüm acımasızlığıyla bedeni ve ruhu yokluyordu. Ve son söz 'heyhat' oluyordu her zaman... İnsanın çıktığı yaşam yolculuğu (çocukluğundan bugüne) anlatılmıştır şiirde.Dizelerden bir değil aynı duyguyu veren çok fazla anlamın yükselmesi bir rastlantı değil, kalemin ustalığındandı... Teşekkürler Necdet Bey.
Yüreğinize kaleminize sağlık tebrikler Necdet hocam.
Doğanın mevsim değişikliğini hüzünlü bir uslüpla çok güzel anlatmışsınız hocam okurken üşüdüm esen rüzgardan, denizin dalgaları ulaştı buraya...
yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsun, dert görmesin...
Kopkoyu kara bir çarşaf örtüyor mavileri
Dalgaları üst üste sahile bindiriyor deniz.
Çalkalandıkça üşüyor güneş
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta