Birbirine vurarak şarkılar söyledikleri
Geçmiş günleri arıyor kuru dalllar
Sığ çukurları derinleştirmek için düşüyor damlalar
Gözü dönmüş bir bıçak sanki ayaz
Kavuruyor unutamadığımız şafakları
Gülüşünde çözümleniyor intikam
Kopkoyu kara bir çarşaf örtüyor mavileri
Dalgaları üst üste sahile bindiriyor deniz.
Çalkalandıkça üşüyor güneş
Boş yuvalar tek tek düşerken kaldırımlara
Tedirgin adımlarda tükeniyor gün
Makyajı silinmiş doğa ölgün
Kısa konaklayıp terk ediyor
Umudu omuzlayan yolcu
Adını bile koyamadığı şiirlerini bırakarak
Acısı ağır bir yumruk şimdi sonbahar
Ya sonrası
Heyhat...
Kayıt Tarihi : 12.10.2010 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ya sonrası
Heyhat...
Bir şairin sevdiklerine verebileceği en güzel armağanı şiiridir. Her kim ki insanlık kalesinin o soylu/kadim duvarlarına bir tuğla koymuş ise, ona önyargılardan arındırılmış bir saygı duymak lazım. Sağlam bir şiiri var eden okurunun ona biçtiği değer ve okurken ondan aldığı edebi haz ile ölçülür. Duygusuz, şoven, kurgusuz, basit, kuru laf canbazlığını, günü birlik aşklarını, hayvani içsel dürtülerini ve ucuz söz oyunlarını şiir diye kitlelere (egemen medyanın da emsalsiz desteğiyle) cilalayarak sunanlar, şimdiden edebi mezarlıktaki kimsesizler bölümünden bir yer ayartsın kendine…
o kadar duyarlı ki yüreğin
nasıl anlatsam
kelimeler kifayetsiz kalıyor
teşekkür ederim
böyle güzel bir sunuyu
biz şiir severlerle
paylaştığınız için
TÜM YORUMLAR (14)