Güz Gülü Şiiri - Bekir Alim

Son mevsim baharın gelip geçerken
Ağlama ha sakın solma güz gülü
Eriyip gün güne hasret çekerken
Bir damla nehirden dolma güz gülü

Uzansın göklere dalların boy, boy
Asil bir nesilden geliyor bu soy
Bir gece ansızın aç kalbine koy
Kar beyaz saçlarım yolma güz gülü

Gözlerin masmavi bir damla deniz
Kar yağsa ıslanıp solar gül beniz
Ne kadar sevmiştim ah bir bilseniz
Sakın ha sararıp solma güz gülü

Sen bir toprak olsan bende bir çınar
Üstünde ot biter altında pınar
Sessizce yağmadan yağmur dolu kar
Buyıl da sen bensiz olma güz gülü

Sitemkâr Âlim der; geçti gidiyor
Kalmadı tahammül yıllar bitiyor
Bir Volkan içimde yanıp tütüyor
Demiştin sev ama alma güz gülü

29.05.2003 PERŞEMBE