Güz Gülleri Şiiri - Muhammet Gök 2

Mayası tutmuş cümlelerle sesleniyorum çağın ötesine
İlhamımı aldım geçtiğin gam yüklü sokaklardan
Sevdanı sırtlanıp yol aldım göğün maviliğine
Yokluğunda teselli buldum efsunlu kokulardan

Ardı ardına sıralanmış sokaklar
Hazin ve bi o kadar da matem dolu yaşanmışlıklar
Nereye dönsem hüzün kaplar her zerremi
Bir başka şey yaşamak bin defa ölmek gibi

Güz gülleri gibi soldurdun benliğimi
Hece hece dokuyorum sevdamı sayfalara
Hasretin her geçen gün sömürür yüreğimi
Düşlerimi kilitledim çelikten sandıklara

Yıllar yılı koşuşturmalarım nafile imiş
Hüküm sürdüğüm kelimelermiş meğer beni oyalayan
Gam yükünün kervanı geldi yine sokaklarıma
Sokaklar çığlıkla haykırıyor hüznün namelerini

Şu mısralar diyarında yürüyen seyyah benim
Yüreğimde sırlarım heybemde gül kokulu şiirlerim
Yıldızlar bir olmuş Nur serpmiyor geceme
Kapkaranlık fezada umuda dört nala koşan benim
Muhammet gök ✒️