Güz gülleri gibi benzin sararmış
Dökülmüş zülüfler yüze tel gibi
Islanmış gözleri belli ağlamış
Akıtır yaşları sanki sel gibi
Gönül bağım hep dert açar
Ömür dertler ile geçer
Mecnun gibi düştüm naçar
Yandım kavruldum çöl gibi
Meskenmi eyledin yaban elleri
Her tarafı çıkmaz oldu yolları
HİTABİ'nin bom boş kaldı kolları
Uğramaz yurduma kaçar el gibi
Gönül sevmekten yoruldu
Sandımki gönül duruldu
Hem sarardı hemde soldu
Güz aylarında gül gibi
Kayıt Tarihi : 2.11.2012 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!