Güz gözü Şiiri - Akın Akça

Yaşar güz gözü,
ağlayan tarih limonsineği
hep üretti
mutlu umutlar aynayı.
göz kapağı bu işe yarar.
Ankara'da kar yağar, yağmur
geçmeyecektir günler kavruk
Alışıktır ama insanlar
oynar, danseder.
Yapraklara bakarım.
Göz kapağı bu işe yarar.
Uyur uyanır güç toplamışızdır.
Bazen açık uyusa gözümüz
aklımız da açık kalırdı
belki kimbilir, uyurken.
Napardık tüm ışınları görsek
Bakarım yapraklara,
parkta ormanda; göz
kapağı bu işe yarar.
Bir kere söylenir bir söz
-bahara dair.
O baharda hem güzayaz
vardır hem kış ve yaz.
Denize girersin
koşa koşa sahile.
Kar topu oynarsın sevinçle.
bakarsın buğulu gözlerle
sararmış yapraklara.
Bir yükselişidir güneşin
Doğu'dan beliren şakak şafak.
Hem batı hem güneydir
Doğu Güneşi;
Güney'in kükreyişi
halleridir kır çiçeklerinin.
Yılbaşı, sevincidir
kuytu hüzünlerin
sevinçlere dönüştüğü.
Göz kapağı
ve bir güz gözü
-çenendeki bir gamze,
garip bir tepegöz.
Yerlerde, parklarda,
dikkatli mutlucasına.
Süzülerek mi inmiş
yapraklar sen gece uyurken.
Şimdi sen süzüyorsun
Ankara onu, Kurtuluş'ta.
Yaşanarak itilmeyen sarı,
kah solmuş kah gülmüş;
insanlar coşarsa
var mı bunun önemi...
Halkbankası da özelleşmiş
dört mevsim Türkiyem'de.
Ne yani, sen şimdi
kalkıp dans etmeyecek misin.
Devlet Baba, buyur...
Devlet baba görür.
Devlet baba göür,
hükumetler oynaşır.
Geçişkenler geçer elenir.
Geriye kalan gene doğadır
ki o oluşturmuştur
devleti de...
Fırsat vermeler....
Mevsimler
böyle geçer gider.

Mutsuzluk bilmeyen
baykuşun çırpınan gözleri,
gecenin içinden
- U dönüşlüler...
Hep bir baca,
hep bir adım öncesi.
Yine de kötükorkusuzluk değil
hep şeherde yaşamak.
Değil fecrin baltası,
korkan korkusuzluklar.
Çarşafa attığın karpuz
gibi iz bırakır evren
kemirgen, kıvrık.
Güneş bir gece korksa,
düşüp içine çökebilirdi,
eğri uzay içersinde.
Düşüncelerimizin düz olduğu,
bir kez çökeni
eğri uzay daha bırakmaz.
Farklı şeyler öyleyse
'korkusuzluk eve',
ve 'güle oynaya ağarmak',
değil çok aynı şeyler.
Mevsimlerle işler yağmur,
kar, kırağı, öğlen 12;
Silahın kıvrımları
gibi bir öngörü, hayat
-neye yorarsan, şöyle:
Atlantik ötesinde öyle,
TSK'da böyle.
Mazlum hazan masumluğu,
korkusuzluğudur
güneş-doğan
insanların gözünden;
uyuduğunda gözkapağı,
uyandığında dünya.
Her mevsim bahar hülya.
Buhur Meryem şu ya.
Ki gerçektir derinden, ve
gerçekleşir ise
dünya daha farklı olacak
demektir. Korku,
sızlar; güya...