Güz geldi ömrüme bu ''eylül''

Bir eflatun..

Güz geldi ömrüme bu ''eylül''
Yaralı çocukluğumdan kalmaydı korkularım
Hep içerde saklı kalan yaşadığım
İçimde ukde kalan yaşanma'mışlıklarım
Hangisinden buldum seni bilmiyorum
Geldiğinde uzak memleketlerden
Bir güneş'tin gözlerimi kamaştıran
Ne kadar kaçmaya çalışsam da korkutan...

Çıplak mevsimsiz kalmış bu şehrin sokakları
Öyle yalnız ki; içimdeki sen'sizliğime benzettiğim
Islak kaldırımlarda oturdum bekliyorum
Belki yine gelirsin sokağın bir ucundan
Yine koşarım çocuk sevinciyle...

Habersizmiş yüreğim mucizelerden
Bilmeden yaşadı çabucak biteceğini
Neden'siz sebeplerle sus olup gideceğini
Bu siyah-beyaz renksiz hayatımı
Aydınlattın ya; geriye dönüş öyle zor ki
Bir umut diyor yine yorgun ve deli yüreğim
Aman'sız yollar esir etmeseydi seni
Gelir miydin yine ellerinde çiçeklerle?
Gözlerinde tutsak eden sıcacık sevgiyle...

Gülüşünü bir daha göremeyeceğim biliyorum
Emanet'imdir; sana hiç eksilmesin yüzünden
O çocuk gülüşün hep hatıramda kalsın
Bak,yine defterimde kaldı sana dair gözyaşım
Sen göremesen de her nefeste ahdım'dır
Son nefesimde unutacağım seni...

Feyza Muhurlu
31.10.2010 İzmir