Güz Gecesi Şiiri - Alihan Cengiz

Bitik bir güz gecesini kıyısından almıştık.
Hayatımızın tam orta yerine.
Yangılara durmuş gibi,
El değmemiş yanlarımız,
Alaşafakta geyikler
Biz büyük sustuk,
Bu belki benim suçum
Kutsal ve kızgın…

Ben senin cansıkıntınım
Sen benim kurtuluşum,
Islak;
Öyle kül gibi, birdenbire bir çöl
Sanki susuzluğumuz
Böyle büyük bir korku gibi açıkta kalmışız.

Şimdi neden böyle kendiliğimden
Yani gözlerini desem
Zerdali güzeli gözlerini
Ah benim senden önceki körlüğüm.

Ne güzelsin, ne çoksun içimde kavgalarca,
Bu yağmur, gözlerimden inen
Her yerde aynı, hep aynı gözlerle
Oysa ne güzel olurdu
Biz kendi yağmurumuzda gülerken.