Sonbahar tutar benim elimden
Sırlara doğru bir yolculuk başlar
Kurtulurum elem ve kederimden
Bu mevsimdedir en hüzünlü aşklar.
Ne güzel bir güz dokumasıdır
Gönlümün pas tutmuş tezgahında
Ben kendimi bulurum
Bu mevsimin hazanında.
Güneşi bir başka güzel!
Rüzgarı bir başka…
Yazdan kalan yorgun ruhum
Uzanır güz akşamlarına…
Güzün renkleri sarar dünyamı
Ardına kadar açarım gönül kapımı
Belki bir Tanrı misafiri çıkar da gelir;
Çalmadan girer, tozlu tokmağını.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!