Bir güz vakti akşamüstü
Gönlüme bir hüzün çöktü
Bir güz vakti akşamüstü
Hayalim serapa aktı
Bu güz vakti her şey sustu
Dünya sanki bana küstü
Karardı ışık pencere
Ruhumu aldı cendere
Ruhumu aldı cendere
Dedim yok mudur bir çare
Enseme dokundu bir el
Haydi dedi bana yönel
Haydi dedi bana yönel
Bu sana sunduğum son el
Demlerden kaldı ahir dem
Kendinde misin ey adem
Kendinde misin ey adem
Anla gideceksin madem
Bir savt ardından inlesin
Daha kimse uyumasın
Daha kimse uyumasın
Nefse nefes solumasın
Ölümsüzdür aşka yanan
Ölümsüz aşka inanan
Ölümsüz aşka inanan
Derde deva diye bakan
Gül gibi yare kan verir
Güle güle bin can verir
Kayıt Tarihi : 12.12.2008 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Maruf Özülkü](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/12/guz-dersi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!