Güz Çiçekleri Şiiri - Süleyman Bektaş

Açmış güz çiçekleri son dem gönlümde ,
Zaman tünelimde sevdam önümde.
Yaşadım mı bilmem yaşamadım mı?
Hüzünüm sevincim karıştı gitti.

Yaşamadan bitti sevda dünüm de,
Bir sıcak yuvam var, şükür günümde,
Bazen kederim de bazen hüznüm de,
Ömrüm her cefaya alıştı gitti.

Kayıp yıllarıma hesap tutmadan,
Kapattım defteri tahsil etmeden,
Mahşere bıraktım hiç kin gütmeden
Haksız hukuksuzca savuştu gitti.

Elbette tecelli eder adalet.
Mahşer günü buna eder delalet.
Hakk'ın yargısında olmaz garabet
Mazlum Mevla'sina kavuştu gitti.

Çağdasi ne hoş bir huzur bu sende.
Hiç benlik kalmamış emanet tende.
Bir nebze sen kalmış fani bedende.
Nice ten toprağa karıştı gitti.

Süleyman Bektaş
Ozan Çağdaşi