Güzündeydim baharlarımın,
Bilinmedik yağmurlarında ıslandım,
Bulutlarım beyaz değil, kuşağım renksiz,
ne doğacak güneşlerim nede batacak.
Aynımıydı yüzler, sokaklar,bana bakan gözler?
Yağmur bu kadar hızlı,bu kadar ıslatıcımıydı kalbimi?
Gözlerimdeki akarsular ne zaman sel oldular?
Sorularım bu kadar cevapsızmıydı, öksüzmüydü bu kadar?
Ellerin anlamı bu kadar büyükmüydü,ne zaman plansız, doğaçlama yaşamaya başlamıştım hayatı? _
Cevap sen olsanda, sen hiç olmasanda
Sorular sende anlam kazandı..
Kayıt Tarihi : 25.4.2009 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!