Bıktım artık
Şu kahır edici dünyayı eşelemekten,
Neticesi
Bu üç
Günlük ömre
Hep kazık,
Fark etmiyor
Ha yakın ha uzak
Ha gurbet
Ha el,
Sen
Hariç
Her şey önemli
Kimin umurun da ki
Sensizliğin bir çöl misali,
Kalabalıkların içindeki yalnızlık
Teselliye her zamanki gibi
Sancı,
Ta
Yüreğinin tam
Ortasına gömülmüş
Sanarsın
Kabri,
Amma velakin
Çıkış yok
Kapısı da penceresi de kapalı,
Sorma bana
Gökyüzünün suçu ne diye,
Amma velakin
Mavisi
Güz
Boyu özlem...
* Berlin, 22.11.2021 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 22.11.2021 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!