Güz Aşkı Hazan Hüznü Şiiri - Ömer Tolgay

Sonbahar'ı sevmiyorum,
bu senenin son baharı
denmek isteniyorsa da
bu sözle sanki ömürden
geçiliyormuşçasına
ümitsizlik tedaisi
Uyanıyor şu fakirden
Hazan daha güzel, belki
onda da hüzün var ama
olsun, deli dalgalarla
gelir zaman zaman hüzün
gönlümüzün kıyısına
vurur da vurur hep güzün.
Her çarpış sanki yüreği
Göğüsten söküp çıkaran
Anlatılmaz helecandan
Aşkın nispeti, gerçeği
Kanatlanır bu nispetle
Bulutların ötesinde,
sarp dağların zirvesinde
Dolanır, uçar dalgalar
Güz sabahı adeta kış
Kim bu aşka tohum atmış
filizlenir olur ağaç
Ceviz, badem nakış nakış

Hazan hazin ama değil mi ki güz
Sevda kölesiyiz, deli, özgürüz