Güz Ağacı Şiiri - Şengül Kıran

Kökleri derinde en kuytuların
Damarları ulaşmış sonsuzluklara
Sahilde bir tepenin üstünde
Gözler dururum öte yakaları
Rüzgar okşar dallarımı
Kuşlar uçuşur arasında
Yaprağım da
Çiçeğim de yoktur benim
Bir güz ağacıyım ben
Kuru dallarım fısıldar
En güzel masallarımı
Ben dinlerim
Gözlerim uzaklarda çok uzaklarda
Yüreğim çarpar uzaklar için
Can kulağı ile uzakları dinlerim
Aldığım her güzel haberle
Filizlenip çiçeklenirim.
Dedim ya
Bir güz ağacıyım ben
Esti rüzgar savruldu çiçeklerim.