Güz Şiiri - Mehtap Patir

Ne güz kederinin örülür saçları
Ne gözü oyulmuş şiirlerin
Duyulur vebalı  iniltileri
Gözlerde ki izlerin
Kumaş artığı

Bak
Kör
Tüm terzi makasları

Bal damlatan dillerin
Altına avuç açmış kuduz zemân
Kalabalık celladı
Ipte narin boynu ahh ve yutkun
Vah ı devran

Bak
Gör
Tüm içli yoklukları

Sürüye asi koyun
Kuyruğu kınalı kurbanlık
Dişlerinin arasında
Yenik lokmasından kalma
Petrol mavisi hasret
Ki zulüm güler geçer
Şiirden bulutların hiçliģiyle
Bu yangına
Özüm

Bak
Kör
Tüm  yazan kalemleri

Harmandan yadigar
Terini yudumlar o kimse olmayan
Her adım tersine patikaları kutsar
Çok yaşa seslerini okşayan
Kahpe salyalar 
Bu kiyametten arta kalan irin
Zehriyle sarhoş
Anlamına yalvaran
Dizelerin teninde ağıt yakan piyasa
Tüccarlar her daim kâr a
Gözkırparlar

Bak
Gör
Tüm   haylaz  gelişleri

Asmasında
Üzümlerin
Yaralı
Ne pekmezi olur
Ne şarâbı..!!

Mehtap/güz güne ömürden üfleyince