.ey Yar Şiiri - Orhan Demirtaş

ey yar
sensizliğe direnmeyi öğrenemedim
...........................acıya düşersin dudaklarımdan

ey yar
ayrılığın ilk akşamında güz vurdu hayalime
.....................................bin yıldız kaydı aklımdan

ey yar
yüzünün kitabesini okudum ben,
o gül yüzünün benim kağıdıma düşen yazısından

ey yar
ya sabır, ya Hüda, bismillah, hu
düşümde seni gördüm, seni, yüz yıl sonra ki asırdan

ey yar
ola ki, kaderime yazılmamışsa biraz pay adından
..............göz, kulak, el, ayak yarım kalır ardından

ey yar
bakma öyle ağladığıma, varlığının yokundan
bana kuş sütüdür hayalin, eksilmez gönül soframdan

ey yar
mahşer yeri gibidir sesin, yetinemem azından
er ya da geç, bilirim, her acı gibi bu da geçer yanımdan

ey yar
hani mecnun öptü ya Leyla'nın köpeğini
..................................................göz kenarından
ben cümle mahlukatı öpüyorum,
..............ve dahi yeri ve dahi göğü
....................her dem senin ayaklarının altından

ey yar
bastığın yerlerle sınanmış dünya, sağından, solundan
....belli ki, o muhteşem endamınla salındığından

ey yar
yeryüzünden gelip geçtim, çok uzak yollarından
nasip oldu çok şükür, içtim yüzünün berrak suyundan

çok şükür,
safi nazarın kalbim oldu, kurtuldum yalnızlığımdan

çok şükür,
.................çok şükür
sen gibi bir çiçekle küle dönmedim,
.........................çok şükür hala yanıyorum ardından

ey yar
bize bir dünya yetmezdi, ahiret talebim ondan

ey yar
...........latifsin, lütfet
ol kendinle, hoşnut olayım bu balçık varlığımdan

hu sultanım, saf olanım hu
çık gel kendinle, şiir yazar gibi bir rüyadan,

çık gel,
.........kaldır üstümden gölgeni, gerçek ol
..........................hatır ol,
.....dindir acımı elinin o gümüş ayasından

kurtar beni, kurtar,
...sağ böğrümdeki senli bu mızrak yarasından

Orhan DEMİRTAŞ