herşey ben çocukken başladı
gurbet
tilki ve kürkçü dükkanı misali
hiç düşmedi yakamdan
dedimya herşey ben çocukken başladı
hırs intikam acı ve keder
sevincin ne olduğunu bilmem
ilk oyuncağım hırs oldu
sonra intikam aldılar bana
biraz büyüyünce de acı
keder hepsinde bi parça vardı
hepsiyle bütün oldu
ilk oyuncağımı yanımdan hiç ayırmadım
çocukmuşum meğer
herşey ben çocukken başladı
sahte gülücükler
güneş ve ay misali
hiç eksilmedi etrafımdan
dedimya herşey ben çocukken başladı
yalan kin ve hüsran
ilk savaşım yalanla oldu
sonra kin çıktı karşıma
bunlarla savaşım hiç bitmedi
hüsran hepsinde bi parça vardı
hepsiyle bütün oldu
ilk savaşımı aklımdan hiç çıkarmadım
çocukmuşum meğer
herşey ben büyüyünce de bitmedi
gurbette sahte gülücüklerle büyüdüm
hırslarım yalan oldu ben uyudum
uyandım güz yağmurlarıyla
kin dolu intikamlarla uyudum
uyamdım güz rüzgarlarıyla
hüsran olmuş acı ve kederlerle uyudum
uyandım güz sancılarıyla
çocukmuşum meğer
sancılı rüzgarlarla yağmurda uyudum
yağmur sancılarıyla rüzgarda uyandım
hep güz hep güz
meğer hiç çocuk olmamışım.
Oğuzhan BaşkanKayıt Tarihi : 17.11.2009 03:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oyunsuz, oyuncaksız geçince çocukluğum,
Büyüdüm adam oldum bitmedi burukluğum....S.V.
Dünyaya ilk geldiğimizde gurbete geliyoruz aslında. Kim bilir belki de annemize babamıza bile alışmamız zaman alıyordur da farkında değilizdir. Bebeklikten itibaren başladığımız bu serüvende dönüp dolaşıp yine geldiğimiz yerdir ana baba ocağımız. Ne kadar kızarsak kızalım, ne kadar küsersek küselim, ne kadar şikâyet edersek edelim yine de vazgeçemeyiz onlardan. Ya evlatlarından vazgeçenler?
selam ve sevgiler
Sergül VURAL
TÜM YORUMLAR (2)