Güz Şiiri - Salih Fevzi Akın

salınıpta yürürken yolunda, kader
hazan çiçekleriyle ekili keder
büyüyen hasretim vakit olmuş seher
bedenim soğuk, ben kalmışım derbeder

yalan değil, sende gözlerimdir kayıp
yüreğim titrerken son kelimem ayıp
şaşıran benlik, sarhoş dönerken dünyam
mazide dolanıp durur, güz serencam

kapayıp gözlerimi bir gün hayata
açılır onun sonsuzluk deryasına
hasretim biter gönlüm özgür olur ya
güz bahara döner, benliğim sultana