yine sonbahar,
yapraklar dalından titriyor
sararmış çehresi gri Ankara’nın
bir hüzünlü türkü çalıyor
seninle gezdiğim caddelerde
hani Eşrefin evi vardı ya!
ben hala oradayım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
