yine sonbahar,
yapraklar dalından titriyor
sararmış çehresi gri Ankara’nın
bir hüzünlü türkü çalıyor
seninle gezdiğim caddelerde
hani Eşrefin evi vardı ya!
ben hala oradayım
alışkanlıklarımı değiştirmediğime kızardın hep
elimde sigaram
yanında mis gibi Türk kahvesi
Eşrefin bahçede
düşen yapraklara bakıp iç çekiyorum
yine yaz bitti güz geldi
hayıflanıyorum…
yok anlayacağın eskiden bir farkım
bıraktığın şehirde
bıraktığın evde
tek nefeslik sigaramla
tek kalemle şiirler yazıyorum
yazanı da ben.
okuyanı da…
Sibel oruç 01.09.2005 (küçük mucizelerin günü)
Sibel OruçKayıt Tarihi : 1.9.2006 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir güz resmi var. Sarı yaprak yığınları yolun kıyısında toplanmış. Bir adam gidiyor. Bir kadın ellerini kavuşturmuş 'işte güz' diyor. Adeta orada aniden peydah olmuş gibi. Birazdan uçup yok olacak. Güz günlerinden.
Yazanıda ben.......
okuyanıda….. bak ben cok uzaklardan, berlinden okudum siirlerini.. güzel bir özlem siiri, tebrikler.. Ankaraya, Hüseyin Gazi Mahallesine selamlar.. Bülent Özcan - Berlin
TÜM YORUMLAR (10)