Gün eşitlenince
Son yaklaşır
Rüzgârlar kırılır
Güneş hüzünleri ısırır
Eylül boynunu büker
Ağaçlar üzülür
Usulca sararıp solar
Hafiften kızarır
Sonra hırsından morarır
Rengârenk olurlar yapraklar
Doğaya en muhteşem tablosunu çizer
Ekim
Rengârenk
Konfetilerini havaya savurur
Son birkaç gül kavrulur
Kızıldan bir tohum ekilir yüreklere
Son yaprakta vedalaşıp
Sabah kırağılarını rüzgârlar öperken
Hatıralar ayrık otları gibi kök salar yüreğine
Üzerinde krizantemler dans ederken
Donarsın içine oturur
Kasım
Artık yüreğin hep buz keser
Kayıt Tarihi : 24.12.2021 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!