Her yanımızda güze çanak tutan ısırganlar
Güz!
O ömre ihtarlarla gözdağı veren hüznün odağı
Çehremizin kırışıklarını hatırlatan
Ve toprağa katılacak bedenlerin mübaşiri
Ellerimiz artık yıpratılmış gül yapraklarının temsili
Ellerimiz!
Güze değen kartpostalların hortlattığı kasvet
Artık yitik ömürleri çerçeveleyip toprağa asma vakti
Çünkü Güz
Gökten yırtılırcasına inen ağlamaklı müjdedir
Bereketli kıtlıklar dağıtıyorum
Yüreğimin yüreğine kavuştuğu düğüme
Ve bağrımdaki gülce ferahlığı bırakıyorum
Çocuk cesetlerinden taşan hayat emaresine
Çünkü güz
Mahşeri bir yaza uyanışın tedirgin uykusudur
Osman Kızıler 2
Kayıt Tarihi : 23.9.2020 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!