Kızıl gül yanığı gözlerinin enginliğinde
Yorgun yürek kulaçlarıyla
Denizlerde boy vermeye can atarken
Suların ateşinde ellerini ısıtan
Sarı eylüle, kucak açan mevsim...
Özlem duygularının bulutları altında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Emeğinize kaleminize sağlık hocam anlamlı ve güzeldi
Tebrik ederim saygılarımla
Oysa güz en güzel renklerini sergiler doğanın ki ;
şair ne güzel çizmiş
Kızıl gül yanığı gözler başka mevsimde görülmeyen manzaradır çünkü
Çok beğenimle
Saygılar İbrahim bey
korur emeneti bağrında, vakti gelince teslim eder doğanın eşsizliğine.
hazan olsa da adı, geceler gibi uyutur sabahın şafağına her bitkiyi...
esenlikle saygıyla
PEYDERPEY DÜŞÜYORUZ
“Dalımızdan tek tek düşerek, peyderpey renk değiştirip yeşilden kızıla, kızıldan kahveye, kahveden sarıya dönüyor ve toprağın verdiği emaneti tekrar sahibine teslim ediyoruz.”
Evet, aynen böyle derdi, dalların, yaprakların dili olsaydı. Gerçi onların dili olmasa da zaten görenler görüyor, düşününler anlıyor, sessizliğin sesini duymayı becerebilenler duyuyorlar.
Üşüdükçe ısıtmak için ellerini, suların bağrına sokan yapraklar ve canlılığını kaybeden biçare eylül…
Her yer eylül.
Hangi camdan, hangi pencere aralığından, hangi perde ardından baksan her yer eylül. Yeniden can bulmak için can çekiştiren duygular. Özlem bulutlarına rücu edip yeniden yeşermek üzere toprağın bağrına umutla dökülüp ekimi bekleyen, gözlerinden düşen son damlalarla kendinden geçip bembeyaz örtüye bürünerek kışı selamlayan duygular.
Eğilmeden doğrulmak, düşmeden kalkmak olmaz, misali dökülmeden yeniden sürmek, ölmeden dirilmek de olmaz.
Yeter ki umutlar tükenmesin.
Vefasızlık mevsimlerde değil, mevsimleri vefasız kılanlardadır.
Vefakârlık, aynı kelimeleri kullanmasak bile aynı duyguları yaşamaktır.
Duyguların eylülünü yaşatmışsınız dizelerinizde.
Takdirlerimle saygı ve selamlarımı iletiyorum.
Hikmet Çiftçi
13 Ocak 2023
Kutlarım,
Şiirinizi beğenerek, keyifle okudum.
Selam ve saygı ile.
Tekrar okumak güzeldi.
Saygı ile.
Gönül hayran oldu savrulan yapraklara, sonbahar makamından gidemiyor.
Bu dünyaya üryan gelip üryan gideceksin neye itibar ediyorsun gönül.
Aradığın dünyalık tatmin putlarınla boşluklarını çoğaltıyor.
Aşkın önündeki engeller henüz kaldırılmadı!..
Karşılıksız sevemezsen buradan geçemeyeceksin.
Hep bir şeylerin eksikliğini hissetmen sendendir.
Bir gölgeyim hakkın suskunluğunda yalnızca kendime uzak o gönüle yakın.
Yüreğinize sağlık selam ve dua ile
Oyy ! şiir tam bir pastoral şiir. Okurken sonbaharın renklerini ,kokusunu, çiy damlarının nemini hissettim. Araya karıştı kasımpatı kokusu...Islak çimen kokusu...
Güz , hazan , sonbahar... adı bile çok güzel olan mevsim...O renk geçişlerinin nahifliğiyle, üşütmeyen , terletmeyen, ana şefkati gibi ılıman havasıyla benim de en sevdiğimdir güz..
Sanki, hercai baharı, savruk yazı derleyip toplayan bir bilgedir. Doğa sükuta dururken insanın da içsel bir yolculuğa çıktığı bir mevsimdir hazan...
Ne güzel şiirdi. Tebrikler kardeşim. Kalemin daim olsun. Emeğine sağlık. Güzellikler dileğimle, selamlar.
Değerli İbrahim hocamın o kendine has uslup ve sade diliyle kaleme aldığı, okunması oldukca etkileyici, hazan mevsiminin hüznünü yüreklere nakşeden çok güzel bir şiiri..Tebrikler değerli Hocam..
Nice güzel paylaşımlara inşallah..
Selamlar, saygılar
Sağlıcaka kalın..
Emeğinize kaleminize sağlık hocam tebrik ederim saygılar sunarım
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta