Güneş bulutların beyaz derisi altında
Martılar sabahın haberini uçuruyorken kanatlarında
Yapraklar rüzgârın hükmünü çarparken yüzüne
Bir gürûhun telaşı geçiyorken gözlerinin önünden
Eski bir meyve kasası üzerinde derin ve usulca
Bacakları denk bir halde oturup
Dirilişten bitap düşmüş hayâllerini besliyorken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta