Güz Şiiri - Muhammet Celayir

Güneş bulutların beyaz derisi altında
Martılar sabahın haberini uçuruyorken kanatlarında
Yapraklar rüzgârın hükmünü çarparken yüzüne
Bir gürûhun telaşı geçiyorken gözlerinin önünden
Eski bir meyve kasası üzerinde derin ve usulca
Bacakları denk bir halde oturup
Dirilişten bitap düşmüş hayâllerini besliyorken
Edimlerini sorguladığı bir anda iç geçiren
Unutulma kaygısından umarsız bir ihtiyarın
Donuk siluetine uzun uzun baktığı
Hayatın aynası gibi gördüğü tabakasından çıkarıp
Bunayan sitemleriyle birlikte yakıyorken
Titreyen, buruşmuş elleriyle
Sımsıkı tuttuğu keyif sigarasında
Vefasız, vedasız ve aceleyle
Püfür püfür tütüyor zaman