Geceler uzayınca gündüzler telaşlandı
Aydınlıklar azaldı günler hızlı yaşlandı
Her yaprak sarı bayrak hüzünle parçalandı
Rengi sararan güneş bulutlara yaslandı
Göklerin öfkesinden göçmen kuşlar saklandı
Yemiş yüklü bahçeler güneşe yasaklandı
Durgun akan nehirler temizlenip paklandı
Güneş küsmüşe benzer insanlar meraklandı
Bir hasretin elinde hazan mevsimi yandı
Geceler uzayınca gündüzler seni andı.
19.01.2016
Tarık TorunKayıt Tarihi : 22.1.2016 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her mevsimin kendine özgü nitelikleri var, bu da güz için.
![Tarık Torun](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/22/guz-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!