Güz yoğuruyor teknesinde
ölü yapraklarını hüznün;
—duaları yarıda kalan ağaçlar—
yapraklar kopuk eller gibi yerde
savruluyor başdöndüren bir hızla
anaforuna yokluğun;
soluğunu tutan rüzgâr
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta