Güya Yaşadılar Şiiri - Zeynel Beksaç

kurşuna dizdiler uyumu
yollar sağırlaştı
cepte metelik etmez beyin

derisini soydular hoşgörünün
lamba ışığındaki aydınlığı üflediler
hoparlör gibi adamdılar
afişte geviş getiren
şinanay halkım benim
şinanay

bit pazarından çerçeve aldılar
kopya suratlar boy pos gülümsedi duvarladan
papaz yahnisi okullu abiler
kedi kuyruğunda
teneke şakırdatması
şinanay halkım benim
şinanay

bozuk paraydılar zaten aslında
kendi çöplüklerinde saksafon resitali
vardılar yok gibi
her adımları
yok gibi
ölüydüler yaşarken
güya yaşar gibi
vardılar
burunlarından bir karış öteyi göremeden
güya vardılar
güya yaşadılar

Zeynel Beksaç