Güya Müslümanız Şiiri - İrfan Çelik 1

Şükürsüz nankör kullarız
Hep günahkar yaşarız
Başımız darda kalınca
Allah Allah el açarız

Sarılmayız ibadete
Uğruyoruz hezimete
Musibet başa gelince
Çeken kendimiz elbette

Gidiyoruz camilere
Boş dönüyoruz evlere
Dünya kelamı konuşup
Yazdırıyoruz deftere

Yaptığımız boş dualar
Getiriyor sıkıntılar
Sonu olmayan dünyada
Nedendir bu kuruntular

Şimşek çakar gök gürüler
O zaman insan Allah der
Bile bile günah işler
Allahım beni affet der

Güya müslümanız deriz
Hak ne hukuk ne bilmeyiz
Allaha yüzümüz yokken
Allahtan rahmet bekleriz

Hısım akraba kaçarız
Kulun hakkıyla yaşarız
Biz bir araya gelince
Dedi kodu çok yaparız

Mide haramla beslendi
Kalpler günahla kirlendi
Allah diyen dillerimiz
Küfürlü sözle süslendi

İnsanlar haddini aştı
Helal haramla karıştı
Moda illeti çıkınca
Gözler zinaya alıştı

Yalan sözlerle dağıldık
Doğru yollardan ayrıldık
İnsan kendini tartarsa
Şu dünyada yaya kaldık

Nefsimize esir olduk
Şeytanlar ile dost olduk
Ecdadın yaşantısından
Hiç ders almadık yok olduk

Her şeyi Allahım bilir
İrfan acizdir ne bilir
İnşallah mizanımızda
Amelimiz sağdan gelir

31/10/2001