Güya kentli olduk beton içinde.
Yeşili bitirdik yaprak yok şimdi.
Komşuluk kalmadı katın içinde.
Neşeye, kedere ortak yok şimdi.
Binaya bürüdük yeşil alanı.
Çöplüğe çevirdik kentin yolunu.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Kentlisiyle köylüsüyle hep birlikte yaşamayı öğrenmek çarpıklıkları ele alıp düzeltmek gerek saygılarımla...Mehmet Karlı
Çok güzel bir anlatım..
Ölçüsüyle ve tarzıyla kaliteli bir şiir.
Tebrikler dost..
sevgilerimle
Doğru söze ne denir..Doğayı, insan ilişkilerini yok etmekte üstüne yok insan denen canlının.Yüreğinize sağlık Selam ve Sevgiler Hatice Bediroğlu
Harikasınız sanırım herkes bu durumlardan şikayetçi sevgi ve saygılar hocam
Olumsuzu görmek boşa Sığırtmaç.
Hangi beyin çözer, nedir ki ilaç?
Oksijensiz kaldı, her canlı muhtaç.
Bir fidan dikmeye toprak yok şimdi.
....Mesajıyla çok güzel bir şiir.....okunması gerek....
tebrikler sn sığırtmaç..
sevgiyle...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta