Güya kentli olduk beton içinde.
Yeşili bitirdik yaprak yok şimdi.
Komşuluk kalmadı katın içinde.
Neşeye, kedere ortak yok şimdi.
Binaya bürüdük yeşil alanı.
Çöplüğe çevirdik kentin yolunu.
Gecekondu ile sağı solunu,
Kapattık gidiyor durak yok şimdi.
Oyun oynamaya yer bulmaz çocuk.
Kin ve nefret taşır büyükle küçük.
Küfüre bulaştı kapalı, açık.
Çirkini yazmaya gerek yok şimdi.
Olumsuzu görmek boşa Sığırtmaç.
Hangi beyin çözer, nedir ki ilaç?
Oksijensiz kaldı, her canlı muhtaç.
Bir fidan dikmeye toprak yok şimdi.
Kayıt Tarihi : 11.4.2005 09:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölçüsüyle ve tarzıyla kaliteli bir şiir.
Tebrikler dost..
sevgilerimle
Hangi beyin çözer, nedir ki ilaç?
Oksijensiz kaldı, her canlı muhtaç.
Bir fidan dikmeye toprak yok şimdi.
....Mesajıyla çok güzel bir şiir.....okunması gerek....
tebrikler sn sığırtmaç..
sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (5)