Güya...
bir hüzün çökünce sislenir yürek
allanıp pullanmak çare olmuyor
öylece kalırsın tek yürüyerek
varmak istediğin hedef kalmıyor
susmayı yeğlersin için buruktur
dostlarım dediğin meyve çürüktür
dertli söyleyendir dertli yörüktür
güya dostlar böyle kapı çalmıyor..
Kayıt Tarihi : 2.5.2018 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!