Güvertesinde aşkların, iki kıyısında gidip geliyorsunuz zamanın. Bir adresiniz olmalı, ortada kaldınız. Hiçbir aşk derin yaşanmıyordu sizin orada, malzemeden çalarak kapattınız. Kalbinizi kapattınız. Bacasızdı evleriniz, yaktıklarınıza gülen ay ışığıydı çırpınan gölgenizde, kıpırdadık sandınız. Ne helali bildiniz, ne haramda temizlenebildiniz. Duaya açılmadı elleriniz, hiçbir aşkı göğe yükseltemediniz.
Bakmayın öyle suyun dibine,
denizi kımıldatsam,
kımıldatsam denizi,
düşeceksiniz.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
"Duaya açılmadı elleriniz, hiçbir aşkı göğe yükseltemediniz."
Kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta