Güverte Şiiri - Arif Naif

en güzel ayrılık aldatmaktır
-mevsimlerden bahar-
kuşku henüz düşmemiştir göğe
gök safça, yalın ayak bekler seni
çoğulluk kaderimdir, malum ışık!
bir yanım öperken bir başkasını
diğeri kapının önünde geçirir geceyi
bir yanım başkasının kokusuyla uyur
diğeri çoktan rüya nedir unutmuştur
bakacaklardan izlerim taşı toprağı

ayrılık en güzel aldatmaktır
kesmektir kararmayı, aydınlanmayı
dolu bir kalp, sevgiye muhtaçtır
çoğulluk kaderimdir, malum ışık!
can dostumun kalbindeki yaren
küle dönen bir ormanın dumanıdır
adımız çıkacak, rezil olacağız
basıp gideceğiz en sonunda.

tam da şimdi düşer kuşku göğe;
bir yanım öperken bir başkasını
bir yanım başkasının kokusuyla uyur
en haklı isyandır, bana başlatılan.
çoğulluk kaderimdir, malum ışık!
razı olmayacağım hiçbir kadere,
dalgalı başım bir ok gibi vuracak
her odada birbirimizi avutacağız,
biraz yırtıcı olsak, anlar gibi
aldanacağız her gülüşte,
her gülüşte aldatacağım seni.