yalnızlığımın kanlı gömleklerini çıkarıp
gözlerimi güne seriyorum
gözyaşının şefkâtli kollarında ki beni
zamanın tarifsizliğiyle süslüyorum
duvarlarını söktüm namlumla özleyişin
dişlerimi tan yerinin göğsüne geçirdim
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta