Güvercinlerim vardı benim.
Evimizin bahçesinde.
Küçücük bir kulübe’de.
Ellerimle beslerdim onları,
Sevip okşardım.
Alaca, boz güvercinlerim.
Bebekliğini çocukluğunu bilirim,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
